Keeperstrainer Nederburgh: ’Telstar kwam als geroepen’

Jan Nederburgh: ,,Bij een compound twintig kilometer verderop reed een auto met explosieven naar binnen.’’ © Foto United Photos/Paul Vreeker

Arnold Aarts a.aarts@hollandmediacombinatie.nl
Velsen-Zuid

Lang hoefde Jan Nederburgh niet na te denken toen Telstar hem in maart vroeg de tijdelijke vervanger te worden van keeperstrainer René Ponk. Het was een terugkeer naar de club waar de 58-jarige IJmuidenaar bijna vier decennia geleden zijn voetbalcarrière begon.

Nederburgh debuteerde in 1977 voor Telstar, in het laatste seizoen dat de club in de eredivisie voetbalde. Maar liefst elf jaar - verdeeld over drie periodes - stond hij bij de Velsenaren onder de lat. Het schept een band voor het leven. Hij is niet de enige die nog graag op Schoonenberg komt. Het doet Nederburgh deugd dat hij oud-ploeggenoten als Frans van Essen en Fred Bischot vaak op de tribune ziet zitten.

Het Telstar van nu is niet meer het Telstar van toen hij er nog keeper was. Het is tegenwoordig sappelen in de marge voor de beleidsbepalers, er is financieel heel weinig mogelijk. ,,Juist daarom vond ik afgelopen maanden zo leerzaam. Om te zien hoe ze het managen bij een club met zo’n kleine begroting.’’

Shota Arveladze

Toen Michel Vonk hem in maart vroeg voor de tijdelijke klus, stroomde de agenda van Nederburgh niet over. Sinds vorige zomer zat hij thuis, nadat hij vier jaar in Turkije had gewerkt. Hij was destijds als assistent-coach benaderd door voormalig AZ-collega Shota Arveladze, die werkte als hoofdtrainer bij Kayserispor en later bij Kasimpasa.

Het was niet het eerste buitenlandse avontuur voor Nederburgh, die in 2002 door bondscoach Gerard van der Lem werd gevraagd voor Saoedi-Arabië. Waar anderen wellicht lang twijfelen over een dergelijk ongewis avontuur, had de oud-doelman snel zijn koffers gepakt. Hij had jarenlang in allerlei functies bij AZ gewerkt en was heel nieuwsgierig hoe de wereld buiten Alkmaar eruit zag. ,,Nee, ik ben niet van tevoren gaan kijken waar ik terecht zou komen. Ik laat het altijd op me afkomen.’’

Nederburgh heeft nooit spijt gehad van zijn vertrek naar het Midden-Oosten, waar in de staf ook Martin Koopman, Co Jager en Laszlo Jambor waren opgenomen. Hij keek niet afkeurend, maar eerder vol verbazing naar een samenleving waar het geloof leidend is bij alles.

En waar de mores totaal anders zijn dan in Nederland. ,,Zo werden we geregeld gevraagd om een terechtstelling op een plein bij te wonen. Ze doen dat altijd in het openbaar, om een voorbeeld te stellen. Maar ik had geen enkele behoefte daarbij te zijn.’’

Bewaker

Een rijk sociaal leven had Nederburgh niet in Saoedi-Arabië. Hij woonde met zijn Nederlandse collega’s op een compound in Riyat. Dat zou veilig moeten zijn.

,,Maar bij een compound twintig kilometer verderop reed een auto met explosieven naar binnen. We konden de drukgolf voelen. Toen wilde de prins dat we een persoonlijke bewaker zouden krijgen, maar daar voelde Gerard niets voor’’, aldus Nederburgh.

De sportieve doelstellingen waren duidelijk voor de Nederlanders. Na de blamerende 8-0 nederlaag tegen Duitsland op het WK in Japan moest drastisch worden doorgeselecteerd. ,,Daar hadden ze buitenlandse coaches voor nodig, want dat lag nogal gevoelig. Al die oudere spelers hadden een band met een prins en een lijntje met journalisten. Wij moesten voor nieuw elan zorgen.’’

De Nederlanders vestigden een record in de golfstaat. Ze mochten voor Saudische begrippen lang blijven, anderhalf jaar. ,,Het ging ook heel goed. We wonnen de Arab Cup en de Gulf Cup, dus iedereen was enthousiast. Maar het ging mis nadat we de eerste twee wedstrijden hadden verloren tijdens de Azië Cup. Toen kreeg de verantwoordelijke prins van de koning een telefoontje met de boodschap dat we moesten worden ontslagen. Zo gaat dat.’’

International

Nederburgh kon terugkeren bij AZ, als keeperstrainer. Hij werkte met veel succes met Henk Timmer, Oscar Moens, Joey Didulica, Khalid Sinouh, Sergio Romero en Esteban. De doelmannen verschilden als dag en nacht van elkaar, maar hadden één overeenkomst; ze werden stuk voor stuk international tijdens hun Alkmaarse periode. Maar Nederburgh klopt zich niet op de borst. ,,Nee, ik vind het onzin om te zeggen dat dat door mij komt. Een speler doet het altijd zelf.’’

Bij AZ maakte Nederburgh kennis met Shota Arveladze, die hem in 2012 naar Turkije haalde. Ook daar had hij weinig moeite zich aan te passen aan de do’s en don’ts van het land. Na vier jaar kwam een einde aan zijn periode in Turkije, toen Arveladze van Kasimpasa vertrok naar Trabzonspor.

Nederburgh vond het geen ramp om vorig jaar weer terug te gaan naar Nederland, na zo’n lange tijd zonder zijn gezin te hebben geleefd. Het was lekker om weer eens thuis te zijn. Maar ondertussen begonnen zijn handen weer te jeuken. Telstar kwam dan ook als geroepen.

Wat mogelijk een kort dienstverband zou zijn, werd onlangs toch een langere verbintenis. Ook aankomend seizoen neemt hij de keepers van Telstar onder zijn hoede.

Meer nieuws uit Telstar

Meest gelezen