Maar zolang iedereen de georganiseerde ramp waarmee het jaar wordt uitgeluid een feest blijft noemen, zal een rampzalige oudejaarsavondtraditie nog lang blijven bestaan.

Een ramp inderdaad. Een schandvlek die de jaarwisseling besmeurt. Welke maatschappij, welk geciviliseerd land accepteert - onder de noemer van ’traditie’ - ieder jaar opnieuw de zekerheid van miljoenen schade, tientallen gewonden en zelfs dodelijke slachtoffers?

Een samenleving nota bene waarin regelzucht en paternalisme 364 dagen per jaar het ritme van het leven bepalen.

Tradities verwarmen wellicht het hart maar verlammen kennelijk ook het verstand.

Het is wachten op beleidsmakers met durf. Die met de ondubbelzinnige feiten in de hand het eindejaarsbombardement aan banden willen leggen. Geen slap doorschuifbeleid richting gemeentes, maar (rationele) landelijke wetgeving die een begin maakt aan een nieuwe traditie: zonder privé vuurwerk.

Dan wordt het ooit nog eens een echt mooi feest.