,,Waar moeten we anders ons verhaal kwijt?’’, beklaagt Marielys Roos zich op de Facebookpagina van haar partij. In de raadszaal, het gebruikelijke podium voor lokale democratie, krijgen ze geen poot aan de grond met kwesties die ze aan de orde willen stellen, luidt hun klacht. Dus zoeken ze hun heil op sociale media.

Daar krijgen niet alleen het huidige college, maar ook oud-bestuurders en ambtenaren ervan langs. Met name gemeentesecretaris Wilma Atsma moet het de laatste tijd ontgelden. Maar met het belagen van de laatste zijn Roos en Slewe te ver gegaan, schrijven burgemeester en wethouders in een recente brief aan de twee raadsleden.

Ambtenaren kunnen zich niet in het openbaar verdedigen, luidt hun kritiek. ,,U heeft een morele grens overschreden en en het college neemt collectief afstand van deze manier van politiek bedrijven.’’

Zo heeft Hart voor Bloemendaal een geluidsfragment op de Facebookpagina van de partij gezet van een gesprek met Atsma, zonder dat de betrokkene daarvan op de hoogte was. Het gesprek is met Roos en Slewe en gaat over de handtekeningen onder het gewraakte geheime collegebesluit uit november 2014.

Op grond van dat besluit is Roos later veroordeeld. Dat besluit is in april 2016 alsnog ondertekend door ... Ja, door wie? Dat vragen Roos en Slewe aan Atsma. Maar die kan de handtekeningen ook niet goed lezen, zo blijkt. ’Mijn handtekening? Dat denk ik wel. Ik weet het niet meer’, zegt Atsma.

Die handtekeningen zijn niet onbelangrijk. Ze vormen het ’bewijs’ dat het collegebesluit van 2014 ook echt toen is genomen. De handtekeningen staan garant voor het checken van ’de inhoud op waarheid’.

Roos heeft steeds volgehouden dat er geen besluit is genomen en dat dit pas later in elkaar is gestoken. Zij heeft inmiddels aangifte gedaan tegen gemeentesecretaris Atsma en wethouder Heijink wegens valsheid in geschrifte door het collegebesluit uit 2014 alsnog te ondertekenen in 2016.

Het college van Bloemendaal heeft beide raadsleden een brief gestuurd dat Roos en Slewe moeten stoppen met aantijgingen tegen Wilma Atsma.

Ook spreekt het college zijn onvoorwaardelijke steun uit aan Atsma. ,,We prijzen ons gelukkig met de betrokkenheid en kwaliteit van onze medewerkers’’, aldus het schrijven.

Of het strafbaar is wat Roos heeft gedaan weet het college niet, aldus een woordvoerster. ,,We willen juist wegblijven uit een juridisch gevecht. Dan escaleert het alleen maar. We leggen met de brief een moreel dilemma op tafel en hopen dat de raad dit oppakt en erover wil discussieren met het college. We moeten er toch met elkaar uitkomen.’’

Roos beklaagt zich erover dat het college niet ingaat op de inhoud van de kritiek van de partij. ,,Als ik bij onze ’verbinder’ (burgemeester Roest, red) aanklop, gaat de deur meteen dicht. Of ik word van gijzeling beschuldigd. Om de ’verbinder’ mag wel eens een noodverbandje.’’