De zes kinderen Bergsma kwamen als wees uit het jappenkamp: ’Wij zullen een ander nooit verraden’
Met zes kinderen kwamen ze uit het jappenkamp. Geen vader en geen moeder meer. De oudste was twaalf, de jongste drie. Samen in het ruim van een overvol troepenschip op naar Nederland. Met weinig meer bagage dan wat foto’s en herinneringen. Kon het ooit wat worden met de weeskinderen Bergsma? „Wij laten elkaar nooit vallen.”
Indonesië lijkt ver weg. Maar ga in Alkmaar op bezoek bij de 87-jarige Truida Hendriks-Bergsma en je zit er toch dichtbij. Kijk, daar staat de hutkoffer uit hun huis op Java. En daar een wand vol boeken, mappen en fotoalbums over haar Indische jeugd. Ze laat zwart-wit portretten zien van haar vader. Die had de zeevaartschool gedaan en voer aanvankelijk bij een scheepvaartmaatschappij. Later kreeg hij een baan als technicus bij een suikerfabriek in Kederi. Samen met zijn vrouw (’ons moeke’) kreeg hij zeven kinderen. Truida (geboren in 1933) is de oudste van het stel, de jongste is van 1942. Om het verhaal van hun jeugd te vertellen, heeft ze haar broers Jan en Piet op de koffie gevraagd.
