In 2007 nam bij afscheid van het provinciebestuur. ’Wandelgedeputeerde’ werd hij genoemd, vanwege zijn inspanningen het Noord-Hollandse landschap te voet te ontsluiten. ’Heeft-ie niets beters te doen?’ werd er achter zijn rug gezegd, als hij begin van de eeuw de deur van het Provinciehuis in Haarlem weer eens achter zich had dichtgetrokken om in de provincie wandelroutes te stimuleren. ,,Achter het bureau wordt het niet verdiend, je moet naar de mensen toe als bestuurder, was mijn opvatting’’, lacht Schipper daar nu om.

En hij voelt dat hij gelijk heeft gekregen. ,,Recreatie is een van de gebieden waarop je als provincie kan laten zien wat je kunt betekenen.’’ Wandelen was nooit zo in trek als nu. ,,We wisten niet dat er bij ons om de hoek zoveel moois te vinden was, krijg ik nu te horen.’’

Dat wandelen hot is, zeker in coronatijden, bleek uit de honderd wandellustigen die zich bij Recreatie Noord-Holland hadden aangemeld voor de seizoenswandeling die zaterdag zou plaatsvinden. Zestig van hen hadden niet eerder meegelopen, vertelt Roy Oosterom, projectleider Noord-Hollandpad van Recreatie Noord-Holland. ,,Jammer voor hen dat we vanwege corona de seizoenswandeling hebben moeten schrappen. Die in het voorjaar langs de bollenvelden bij Julianadorp ging ook al niet door. Hopelijk kunnen we ze volgend jaar allebei in de herhaling doen.’’

Ilse Zaal, dit jaar als gedeputeerde geïnstalleerd en figuurlijk in Schippers voetsporen getreden, vindt wandelen ’een hele mooie manier om Noord-Holland te zien’. ,,Wadden, bollenvelden, groene longen, je komt overal langs.’’ Schipper had ze niet eerder persoonlijk ontmoet, bij de onthulling maakten ze kennis. ,,Ik merkte al snel dat we gemeen hebben, dat we recreatie als kerntaak van de provincie zien. We zien jou dan ook als groot voorbeeld, zoals jij de provincie intrekt om verbinding met de mensen tot stand te brengen’’, zegt ze tegen hem.

(Tekst gaat door onder foto)

Het Hans Schipperpad ligt in een van de rijkste weidevogelgebieden van ons land en is het rijkste aan kolonies van argusvlinders, zegt Jan Wesselingh, telg van het boerengeslacht dat al vier generaties boert in de Bovenkerkerpolder. Hij stelde de grond beschikbaar voor het 1344 meter lange Hans Schipperpad, waarover wandelaars van de Middenweg, die dwars door de polder loopt, af kunnen slaan richting de Amstel. ,,We noemen de Middenweg ook wel de Vlinderboulevard, vanwege de met weidebloemen ingezaaide slootkanten en akkerbermen.’’ De Bijensnelweg wordt het wandel-, fiets- en trekkerspad door de polder ook wel genoemd.

De bestuurlijke nazaten van ’verbinder’ Hans Schipper werken het aan vastknopen van het Noord-Hollandpad aan routes door Utrecht en Zuid-Holland. Zo creëren deze provincies hun westelijke variant op het beroemde Pieterpad. Het drieprovinciepunt is niet ver van de Bovenkerkerpolder vandaan en om er te komen, hoeft de wandelaar niet de hele Middenweg af te struinen. Hoewel dat geen straf is met zicht op schapen, allerhande koeienrassen, zilverreigers, fazanten en her en der hollende hazen. Halverwege ligt een pontje, dat middels een kabel door wandelaars zelf te bedienen is.

Zo kunnen ze de sloot over naar een grasweg, de eeuwenoude Hoeksjanweg. Ooit lag hier een stenen brug. Toen die verkommerd was, verving een boer die aan de ene kant van de polder woonde de brug door het trekpontje. Maria Johanna Petronella, heet het, naar zijn verloofde die aan de andere kant van de polder woonde. Het pontje is wel aan vervanging toe, blijkt als het gezelschap terug naar het beginpunt van de excursie deze pont pakt. ,,Toch handig dat er een gedeputeerde mee is, die kan dat meteen in orde maken’’, knipoogt Schipper in de richting van Zaal.