,,Wij speelden geweldig, ons veldspel was fantastisch.” Superlatieven kwam coach Jeroen Visser afgelopen vrijdag te kort na de 3-2 nederlaag tegen Amsterdam. De vraag was, of tegen HDM het goede spel van vrijdag gecontinueerd kon worden. Het antwoord van Bloemendaal tegen HDM was helder. Opnieuw speelde de ploeg een prima wedstrijd. Twee kwarten lang was de thuisploeg de bovenliggende partij.

In het derde kwart kwam de beloning voor het goede spel. Demi Hilterman benutte een strafcorner. Vanaf dat moment verhoogde HDM de druk. Maar Bloemendaal verdedigde stug en gaf weinig weg. Zes minuten voor tijd viel toch de gelijkmaker.

,,Jammer. Maar met 1-1 kon ik prima leven”, aldus Visser na afloop.

Maar terwijl iedereen zich bij de puntendeling neerlegde en de scheidsrechters adem verzamelden voor het laatste fluitsignaal, sloeg een HDM'er de bal vanaf de middenlijn nog eens richting Bloemendaalse cirkel. Erica Sanders duwde haar stick tegen de bal, die pardoes onder keepster Danique Visser het doel inrolde: 1-2. Er werd niet meer afgeslagen.

Visser: ,,Boosheid, teleurstelling, verdriet, ongeloof: het was er na afloop. Ook ik ben hier doodziek van. Maar we moeten verder. Positief is dat we opnieuw hebben laten zien dat er een kentering gaande is. We laten sinds een paar wedstrijden zien dat we kunnen meehockeyen.” De coach kon die uitspraak concreter maken. ,,Iedereen wordt beter, het vertrouwen neemt toe. We worden per week sterker en gaan heus nog punten pakken.”

Waarna de frustratie over de nederlaag toch weer opgeld deed. ,,Op deze manier verliezen, door een lucky shot in de slotseconde, is zo ontzettend zuur en onverdiend. Balen, echt enorm balen.”

Bloemendaal-HDM 1-2

49. Hilterman 1-0, 65. Dicke 1-1, 70. Sanders 1-2.