In deze regio is er zoveel te doen over luchtvervuiling, dat je bijna zou vergeten hoe groen en bosrijk de IJmond is. Toen ik onlangs in Santpoort was, passeerde er een oplegger boomstammen. Het werd opeens muisstil in de rij waar ik stond. ’Vreselijk, de kaalslagers’ zijn er weer. Zo wandel je in het bos, een paar weken later is het van de aardbodem verdwenen. Al die dieren die in hun winterslaap zijn overvallen, die overleven dit niet’, klonk het. Het is allemaal het gevolg van natuurherstelproject Natura 2000. Een plan bedacht in Brussel waar besloten is dat een bepaald type natuur de voorkeur krijgt. De kaalslag veroorzaakt onder burgers verdriet, verontwaardiging en onrust. Behoud van biodiversiteit is belangrijk, maar het Natura 2000 plan dateert uit de vorige eeuw. Ging het destijds onder andere om het verdwijnen van soorten en gebiedsbescherming, nu hebben we er gigantische problemen bij. Droogte, extreme regenval, stikstofuitstoot en opvang van CO2 door bomen. Gezonde bomen die nu gekapt worden, dat lijkt lijnrecht tegenover het klimaatakkoord te staan. Daarin is vastgelegd dat Nederland streeft naar 49 procent minder CO2-uitstoot in 2030 vergeleken met 1990. Bomen spelen hierin een belangrijke hoofdrol. Ook de gekapte op die oplegger in Santpoort.

Met een staalgigant in de rug moet je je eigenlijk afvragen of de afgesproken natuurdoelen mogelijk ook haalbaar zijn met minder kap. Natura 2000 is ons met de beste bedoelingen door de strot gedrukt. Als het om CO2-uitstoot gaat was het in de IJmond misschien beter geweest te improviseren met het kapbeleid.