In 1931werden nieuwe glas-in-loodramen in de gevel van de zuidbeuk aangebracht. Twee grote en drie kleine vensters. In het midden kregen die gebrandschilderde medaillons met bijbelse voorstellingen.

Een lokale glazenier, Kröder, die wilde tonen dat hij dit werk aankon, schonk een rijk gekleurd glas dat een plaats kreeg in het middenkoor nabij de zuidbeuk.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd het kerkorgel gedemonteerd en veilig gesteld. Na de oorlog bleek een algehele restauratie noodzakelijk. In tegenstelling tot eerdere restauraties waarbij onderdelen onherstelbaar werden beschadigd, werd nu onder leiding van architect H. Korringa te Heemstede en de Rijksdienst voor de Monumentenzorg naar de ideeën van toen met meer verantwoording gerestaureerd. Dit hield in vakkundig en verantwoord herstel en waar mogelijk een terugkeer naar oude verdwenen situaties. Dit heeft tussen 1953 en 1983 plaatsgevonden.

Net als in de rooms-katholieke kerken zag ook de hervormde kerk haar aantal leden vanaf de jaren ’60 sterk afnemen. Tussen 1975 en 2001 zijn er toch voldoende financiële middelen beschikbaar geweest om de kerk te restaureren en te onderhouden. Al in 1967 was het belang van het gebouw erkend en is het op de Rijksmonumentenlijst geplaatst.

In 2006 zijn de gereformeerde kerk en de hervormde gemeente van Beverwijk gefuseerd. De protestantse gemeente van Beverwijk is nu eigenaar van drie kerk gebouwen, de Vredevorstkerk aan de Laan der Nederlanden, de Grote Kerk en de Dorpskerk van Wijk aan Zee. Sinds 2013 worden in de Grote Kerk geen kerkdiensten meer gehouden en vanaf 2014 functioneert het als een ’ontmoetingsplaats voor alle Beverwijkers ’.