,,Toen ben ik meteen naar de Makro gereden, om alle spuitbussen met zeelucht op te kopen.’’ Personeel kreeg instructie voorafgaand aan de eerste rit, die het monopolie van de NS op het spoor na dik een halve eeuw doorbrak, ruimhartig de spuitbus te hanteren. ,,En je raadt het al, ik las het her en der terug, het strand was bij het aan boord gaan in Amsterdam al te ruiken!’’

Samen met eigenaar Karel Lovers van de gelijknamige rondvaartbotenrederij had Sul het treinbedrijf opgericht. ,,Tegenwoordig zouden we zeggen dat het een start-up was. Maar dan wel een die buitenproportioneel veel media- en publieksaandacht genereerde. Wat we overigens heel leuk vonden, want het hielp bij de politieke lobby voor meer vergunningen.’’

De sympathie die Lovers Rail opwekte, vond volgens Sul haar oorzaak ’in de toenmalige arrogante houding van de NS, die zich gedroeg als staat binnen de staat en slechte service bood’. ,,Zelf zagen wij onszelf niet als concurrent van de NS. Velen beschouwden ons als een Calimero, hetgeen we wel grappig vonden. Wij vonden destijds dat het raar was dat een openbare weg wel bereden mag worden door verschillende vervoerders en de openbare spoorweg niet. Dat zette ons aan een eigen spoorbedrijf te beginnen.’’

(Tekst gaat door onder foto)

Dat voor het lijntje Amsterdam-IJmuiden gekozen werd, was omdat het Sul en Lovers beter leek niet direct de aanval op NS te beginnen, maar te opereren op een verlaten tracé. ,,Van daaruit zouden we uit gaan bouwen.’’ De luxe forensentrein Optio kwam er, en een Keukenhof Expres. Verdere uitbreidingspogingen kwamen niet verder dan proefritten, zoals tussen Hilversum en Utrecht. In 1999 stopte Lovers Rail.

Lees ook: Rome en Madrid gedroomde eindstations van Karel Lovers’ Kennemerstrand Expres

En: Mannen achter Lovers Rail waren ’kwajongens, maar tegelijk ook heel serieus’

Het commentaar van de krant: Ondanks romantische avonturen zet privatisering de treinreiziger op dood spoor | Commentaar