Ik zag sloffen die je in de magnetron kan stoppen en opgewarmd aan je voeten kan doen. Of een koord waarmee je je draadloze airpods bij elkaar kan houden. Mijn zoon wilde een paraplu die je op je drone kan klemmen zodat ie in de regen kan vliegen. Essentiële spullen waarvan je je afvraagt „Hoe hebben we ooit zonder gekund?”

Goed nieuws ook dat we gewoon schaamteloos van onze koopdrift konden genieten omdat er nog geen ’Kick Out Black Friday’-beweging is. Het is natuurlijk totaal niet ’woke’ om het label ’black’ aan een dag te hangen waarop alles goedkoop is, dus kwestie van tijd voordat dit verboden wordt. Of op z’n minst Regenboog Friday heet. Al krijgen we dan weer gezeik met de lhbtijklmnopqrstuvwxyz-gemeenschap maar dat zien we dan wel weer.

Er was nog meer goed nieuws deze week! Het aantal miljonairs is met 24.000 toegenomen tot 278.000 huishoudens die minimaal goed zijn voor 1 miljoen euro. Wat heerlijk voor al die lieve mensen. Ik gun het ze stuk voor stuk van harte, ook al zijn het over het algemeen niet degenen die qua sympathie vooraan hebben gestaan. Hoe ik dat weet? Ik woon vlak bij Bloemendaal en laat ik het zo zeggen: als u wil weten wat God van geld vindt, moet u maar eens komen kijken naar de mensen aan wie hij het heeft gegeven. Maar het blijft goed nieuws, want geld maakt gelukkig!

Zolang je het deelt tenminste. Vraag maar aan Ali B. Die deelde zijn Rolex ruimhartig bij een overval waarmee ook hij meteen zijn steentje bijdroeg aan het slechten van de kloof tussen arm en rijk in Almere.

En er was nog meer goed nieuws: de meeste Rotterdammers deden niet mee aan de rellen, de grote vluchtelingenstroom gaat via Frankrijk naar Engeland en niet naar ons, André Hazes was weer even thuis bij ex Monique om met zijn zoontje Sinterklaasliedjes voor de schoorsteen te zingen, Mart Hoogkamer heeft een nieuwe single en Katja Schuurman is weer vrijgezel. Oooh jongens, wat een topweek!

Nee, mij zal je niet horen over minpuntjes in de marge. Bijvoorbeeld dat er nog steeds een minderheid is die uit een soort raar zelfbeschikkingsidee zo eigenwijs is om zichzelf boven het collectief te stellen en zich hardnekkig tegen de meest geldende wetenschappelijke opvattingen blijft keren. Die bij het zien van de hartverscheurende beelden van uitpuilende IC’s, wanhopend zorgpersoneel en om prikken smekende antivaxxers nog steeds dit hele virus wegwuift als een onschuldig griepje. Ik ken er een aantal. Slimme, aardige, ontwikkelde mensen. Vrienden zelfs. En ik snap er geen reet van. Wat gebeurt hier in godsnaam?

Gelukkig heb ik weer weken de tijd om erover na te denken. Want al gingen we vorig weekend nog in première als begin van de nieuwe theatertour, vandaag zit ik weer thuis. Om met Tempo Team te spreken „Het waren twee fantastische dagen.” Ach, ik verdwijn gewoon in dit mantra: het glas is halfvol, na regen komt zonneschijn, ik sta in m’n kracht, ik ga het een plekje geven, ik denk het om en vooral: altijd blijven lachen! Want zoals het joodse gezegde nog altijd luidt: we lachen om niet te hoeven huilen.

Instagram @richardkemper