Zo staat het op de website van de Provincie Noord-Holland. Hoe statig het is geformuleerd, hoe statig het bij mij ook voelt. Ik merk dat ik onderbewust bedolven wordt door gevoelens die tussen chauvinisme en nostalgie liggen. Misschien is een kinderhand snel gevuld. Zeker omdat we door de coronamaatregelen blij mogen zijn met iedere activiteit. Maar het voelt als de intocht van Sinterklaas. Onze vorst die een flesje champagne kapot gooit tegen de grootste zeesluis ter wereld en dat om de hoek in IJmuiden.

En toch schakel ik die onderbewuste gevoelens liever uit. Nostalgie en chauvinisme zijn als cocktail heel verwarrend. Voor je het weet, vind je dat alles vroeger beter was of ga je het hebben over Hollandse glorie en de zilvervloot. En niet veel later hang je bij een willekeurige voetbalwedstrijd van oranje vlaggetjes in lantaarnpalen en knik je mee als iemand iets roept over ’eigen volk eerst’. Brrr.

Maar oprechte trots is er wel. Op een koningshuis dat afstand doet van ons slavernijverleden of in ieder geval een poging doet. Net zoals ik trots voel voor het feit dat Franc Weerwind als voormalig burgemeester van Velsen benoemd is als minister. Hoewel hij niet meer in Velsen woont, voelt hij als een buurtgenoot die het tot in Den Haag heeft geschopt.

Tegelijkertijd gaat mijn chauvinisme over de opening van de zeesluis wel gepaard met vragen. Want hoe komt de koning in IJmuiden nu de Gouden Koets op stal staat? Kan hij met minister Weerwind meerijden? Of is de oud-burgemeester niet uitgenodigd? En op welk plekje mag de mevrouw staan die de naam ’Zeesluis IJmuiden’ bedacht? Toch wel naast de koning, hè? Dan kan hij haar direct uitnodigen voor een denktank om de naam van een volgende covidvariant te bedenken. Zij had waarschijnlijk niet gekozen voor Omikron maar eerder voor ’Zuid-Afrikaanse corona-variant, niet het biertje maar het virus’.

Hadden niet alle mensen uit de IJmond uitgenodigd moeten worden? In plaats van de kans om een online registratie van de opening te volgen vanuit huis? Dan hadden we gezamenlijk zittend op kleedjes de opening kunnen aanschouwen. En dan konden we gelijk onze oude spulletjes meenemen en aan elkaar verkopen. Dan zouden er wat kinderen vioolspelen voor een zakcentje. En dan dronken we oranjebitter tegen de kou. Chips, de Oranjekoorts slaat toe.