Als Koerdisch vluchteling kan Hesameddin Khajavi (35) zijn Nederlandse bestaan eindelijk gaan opbouwen. Het meest urgente in zijn nieuwe flat is een wasmachine. Kosten: 500 euro.

ik ingepakt tegen de gure wind stapt Hesameddin Khajavi (35) van zijn fiets. De ongezellige straat oogt precies als zijn kersverse woning, compleet leeg en kaal. Een Aldi-tas met gekochte verfspullen moet daar verandering in brengen. Binnen wijst Hesameddin vol trots op het lichtblauwe plafond in de woonkamer dat hij al geschilderd heeft. „Net als de hemel, vind je het mooi?”

Sinds zijn vlucht uit Iran in 2010 heeft Hesameddin het Nederlands bijna vlekkeloos opgepikt. Hij heeft zelfs zijn roepnaam aangepast naar Sam. „Mijn Koerdische naam is Hesameddin, maar voor jullie moeilijk om uit te spreken. Dus zeg maar Sam”, zegt hij met een warme glimlach. Zijn flexibiliteit zegt iets over zijn drang om zich thuis te maken in zijn nieuwe woonland. „Mijn belangrijkste doel is om echt goed Nederlands te leren. Ik ben nu bezig met B1-niveau, daarmee kun je een MBO-sportopleiding beginnen. Dan kan ik sportleraar worden, het liefst in Haarlem.”

Koerdische bergen

Zijn nieuwe bestaan staat ver af van zijn oude leven in de Koerdische bergen in het westen van Iran. „Koerden worden gediscrimineerd en vervolgd. Wie niet meewerkt met het regime, krijgt problemen.” Het lukte hem te vluchten naar Nederland. Zijn vader, leraar geschiedenis aan de Hoge School in thuisstad Kermansha, werd opgepakt en zit al vijf jaar in de gevangenis. Alleen zijn moeder mag hem af en toe bezoeken. Zijn zus slaagde er ook in om asiel in Europa te krijgen. Samen met een tante en oma woont zij in Zweden, waar traditioneel veel Koerdische vluchtelingen wonen.

Sam heeft er veel tijd doorgebracht om dicht bij zijn familie en Koerdische vrienden te kunnen zijn. „Vooral tijdens de oorlog met ISIS werden veel Koerden vervolgd. Dat was een zware tijd voor ons.”

Ondanks dat hij weinig vrienden en geen familie heeft in Nederland, zou Sam niet in Scandinavië willen wonen. De mensen daar zijn koud van aard, in tegenstelling tot Nederlanders. „Jullie zijn gastvrije, warme mensen. Er is hier meer respect voor buitenlanders. Ook voor mij. Jullie waarderen dat ik Nederlands spreek, ook al is het niet perfect.”

Eigen woonadres

De afgelopen twee jaar verbleef Sam in de HVO-daklozenopvang in Velserpoort, terwijl hij op de woningwachtlijst stond. „Het was moeilijk om in de opvang te wonen. Iedere nacht deelde ik de kamer met iemand anders. Er waren veel corona-uitbraken. Ik heb zelf ook twee keer corona gehad. Ik kon me niet concentreren op mijn studie door overlast. Maar nu heb ik rust. In mijn eigen woning zit ik veilig. Tijd om opnieuw te beginnen”

En belangrijk, Sam heeft eindelijk zijn eigen woonadres. Om de Nederlandse nationaliteit te verkrijgen, moet hij volgens de Immigratie- en Naturalisatie Dienst (IND) zeven jaar ingeschreven staan op een vast adres in een Nederlandse gemeente. „Misschien kan ik regelen dat de twee jaar in Velserpoort ook meetellen, dan hoef ik nog maar vijf jaar.”

Zijn nieuwe huis mag helemaal leeg zijn, Sam staat er niet alleen voor. Via via krijgt hij huisraad. Vanuit een gemeentelijke subsidiepot wordt een laminaatvloer gelegd. Het UWV maakte 100 euro extra over, naast zijn wekelijkse toelage van 50 euro, voor verf en kwasten. Een wasmachine zou zijn huis echt compleet maken.

„Ik heb in Nederland geleerd dat je altijd hulp krijgt als je eerlijk bent. Jullie zijn een land van stapje voor stapje. Heb je geduld, dan komt alles goed.”

Lees ook: Haarlemmers helpen Haarlemmers: Thomas heeft de draad weer opgepakt, nu kan hij wel een laptop gebruiken

Wilt u deze Haarlemmer helpen? Stuur dan een mail naar haarlemmershelpen@haarlemsdagblad.nl met korte motivatie (drie regels) waarom u de persoon wilt helpen. Vermeld ook uw telefoonnummer.