Kan ’Bloemendaalman’ Tim Joon na 28 jaar eigenlijk wel zonder zijn club? ’Als het tweede mij vraagt als grensrechter, blijf ik alsnog’

Tim Joon wil zich buiten Bloemendaal verder ontwikkelen als trainer: ’Dat hoeft niet per se bij een grotere club.’© foto united photos / rob van wieringen

Milo Lambers
Bloemendaal

Het einde van een tijdperk kun je het vertrek van Tim Joon bij Bloemendaal gerust noemen. Op een onderbreking van vier jaar na, was Joon 28 jaar actief bij de club als voetballer en trainer. Joon wil zichzelf als trainer buiten ’zijn’ club verder ontwikkelen.

Van zijn 36 jaar op deze aarde, is Joon er al 28 jaar lid van Bloemendaal. Als D’tje verliet hij de club noodgedwongen omdat zijn team werd opgeheven. Hij speelde een paar jaar bij Velsen en in de jeugd van Telstar, waarna hij inmiddels alweer een kleine twintig jaar bij Bloemendaal zit. Eerst als voetballer, de laatste zeven seizoenen als trainer. Kan Tim Joon wel zonder Bloemendaal? ,,Misschien dat ik als grensrechter wordt gevraagd bij het tweede”, zegt Joon met een kwinkslag. ,,Dan blijf ik alsnog.”

Joon is altijd een clubman geweest. Ambitie om hoger te spelen heeft hij nooit gehad. ,,Ik heb als voetballer van veel clubs aanbiedingen gehad, maar dat interesseerde me niet. Voetbal is mijn uitlaatklep. Naast een drukke baan en mijn gezin, is voetbal hetgeen waar ik mijn energie in kwijt kan.”

Ook als trainer heeft hij nooit gedroomd van een grootste loopbaan. Toch merkte Joon de afgelopen twee seizoenen dat hij niet meer zo gemotiveerd was als vroeger bij Bloemendaal. ,,Mijn zin werd minder en daarmee ook de trainingen. Ik nam sneller genoegen met minder dan honderd procent. Nou, zo was ik vroeger echt niet. Ik heb altijd gezegd dat ik wil doen wat ik leuk vind maar ook wat het beste is voor de selectie. Ik ben een Bloemendaalman en dan vind ik dat je een club mee moet nemen in een afweging. Het leek het bestuur en mijzelf het beste om nu te stoppen. ”

Stil

Dat er de afgelopen twee jaar in competitieverband amper werd gevoetbald door corona, maakte het niet gemakkelijker. Al twijfelt Joon of dat de doorslag gaf. ,,Elke trainer die ik spreek, zegt dat vier jaar bij een club de max is. Ik heb dat gevoel nooit gehad omdat we ons bleven ontwikkelen. De selectie werd groter en sterker, de randvoorwaarden werden beter en ik ontwikkelde mij als trainer. Die ontwikkeling ligt nu al twee jaar stil. Jongens die hier spelen doen het voor hun ontspanning. Ze hebben vaak drukke banen en leven wat minder voor het voetbal dan bij sommige andere selecties. Als we samen zijn, gaat iedereen ervoor. Als ze zelfstandig aan de bak moeten, komt er weinig van terecht. Dat neem ik ze niet kwalijk, maar zorgt er wel voor dat die onderbrekingen hard aankomen.”

(tekst loopt door onder de foto)

Tim Joon in 2006 in duel met een speler van DSS.© Foto United Photos / Marco de Swart

Joon werd al op zijn 28e hoofdtrainer van Bloemendaal, toen uitkomend in de derde klasse zondag. ,,Ik was altijd al geïnteresseerd in het trainersvak maar het kwartje viel toen ik bij David Zonneveld (tegenwoordig trainer VSV, red.) mee kon kijken. Hij dacht op een andere manier over voetbal dan ik gewend was. Hij keek echt hoe je als ploeg sterker kon worden. Hoe je zonder al veel kwaliteit, toch wedstrijden kon winnen. Dat sprak mij aan.”

Na eerst drie jaar het zaterdagteam te hebben getraind terwijl hij zelf in het eerste op zondag speelde, kwam hij in 2015/2016 voor de groep te staan. Het begin was lastig. ,,Ik had mijn papieren nog niet, dus deed het samen met een andere trainer. De selectie was op dat moment zo krap dat ik mijzelf nog moest opstellen. We begonnen het seizoen met een punt uit zeven wedstrijden. Toen was het wel fijn dat ik bij een club zat die ik kende. De groep was ook vol vertrouwen dat het goed zou komen.”

Dat kwam het ook. Bloemendaal herpakte zich en deed zelfs nog mee in de strijd om de derde periodetitel. Het jaar erop, met Joon nog altijd als speler-trainer, greep het net naast het kampioenschap. Als trainer koos Joon ervoor om niet actief spelers van buitenaf te halen maar zich te richten op echte clubjongens. ,,Ik heb nooit spelers van buitenaf gehaald. Spelers als Koen Beeren en Jesse van der Meer hebben op een hoger niveau gespeeld maar zijn zelf teruggekomen omdat ze het hier zelf prettig voetballen vinden. Je moet altijd werken voor je plek.”

Joon werkte als trainer verder met een vaste kern en zag zijn aanpak in het seizoen 2019/2020 beloond worden. Toen het coronavirus de samenleving voor het eerst op slot liet gaan, stond Bloemendaal dik bovenaan. De KNVB besloot na het stil gelegde seizoen dat de club het jaar erop een niveau hoger mocht beginnen. Joon is trots dat hij deze zomer een sterke selectie achterlaat. ,,Toen ik begon hadden we een selectie van dertig spelers met veel oudjes, ik eindig nu met een selectie van veertig met heel veel eigen jeugd. Terwijl veel clubs veel moeite hebben om hun selecties vol te krijgen, hebben wij hier een groep gemotiveerde jongens met binding met de club. Er staat een groep die nog jaren mee kan.”

Joon wordt na dit seizoen vervangen door Jeroen de Vries. Wat Joon gaat doen, weet hij niet. ,,Ik heb daar eigenlijk nooit echt over nagedacht, maar ik merk wel dat ik de ambitie heb om mijzelf te verbeteren. Dat hoeft niet per se bij een grotere club maar ik wil niet stil blijven staan.”

Hier de kop

En hier de isatekst. En hier de isatekst. En hier de isatekst. En hier de isatekst. En hier de isatekst. En hier de isatekst. En hier de isatekst. En hier de isatekst. En hier de isatekst.

Meer nieuws uit Sport Regionaal

Meest gelezen