Een allemans vriend, dat is Melissa Neubert ten voeten uit. Sinds zes maanden woont ze met parkiet Brandon in haar eigen appartementje in IJmuiden. Alleen een werkende wasmachine ontbreekt. Kosten: 500 euro.

Veel mensen in haar omgeving weten niet hoe ze met Melissa Neubert (22) moeten omgaan. “Het fijnst is als mensen mij nemen zoals ik ben. Ik ben een emotiemens. Ik uit mijn emoties vaak recht voor mijn raap. Anderen hebben daar moeite mee.”

Zittend op de bank met haar onafscheidelijke telefoon naast zich, oogt Melissa als een krachtig persoon die zich niet makkelijk weg laat zetten. Maar schijn bedriegt. In haar jonge leven hebben mannen vaak misbruik gemaakt van haar goedheid. “Ik ben nog met de oude stempel opgevoed, waar het gaat om gastvrijheid en anderen helpen. Anderen gaan boven mezelf. Ik zal altijd alles doen om anderen te helpen.”

Het maakt dat haar leven niet altijd over rozen is gegaan. “Ik heb hard moeten knokken voor alles. Mijn ouders zijn gescheiden toen ik zes of zeven was. Mijn vader was alcoholist en zat altijd in de kroeg of was weg. Mijn moeder draaide voor alles op. Zij was vader en moeder ineen.”

Bonusvader

Op haar negentiende kwam Melissa voor een half jaar in de jongerenopvang Spaarnezicht, omdat ze het thuis niet trok. Vooral met haar bonusvader, een zelfgekozen naam voor haar stiefvader, boterde het eerst niet. “Ik heb flink gepuberd in mijn jeugd. Als ik nu terugdenk, denk ik, waar was je mee bezig? Ik had vroeger een groot gat in mijn hand. Als ik geen geld had, moest en zou ik geld hebben. Ik jatte zelfs geld uit de spaarpot van mijn broertje en zusje.”

Het was rond die periode dat Melissa veel verkeerde vriendjes had. Blowers, profiteurs. Jongens die ze via Snapchat leerde kennen en Melissa als kattenvanger gebruikten. In korte tijd bouwde ze een schuld op van 9000 euro. "Telefoonabonnementen en scooters op mijn naam zetten. Dat soort dingen. Ik zie de consequenties niet door mijn licht verstandelijke beperking. Ik kan moeilijk nee zeggen.”

Schuldsanering

Op jonge leeftijd werd bij Melissa een laag IQ vastgesteld. Ze heeft daardoor moeite met leren. “Bij mij kun je dat niet zien, dat hoor ik vaak. Dat komt omdat mijn EQ hoog is,” vertelt ze blijmoedig. Door haar schulden kwam Melissa in de schuldsanering terecht. Nog steeds moet ze zien rond te komen van 40 euro per week. Via stichting SIG kwam ze in aanmerking voor beschermd wonen met een eigen appartementje in IJmuiden.

Een grote stap vooruit. De inrichting heeft ze veelal verzameld, gekregen en gratis afgehaald bij familie en vrienden. “Afgezien van mijn lekkende en oude wasmachine heb ik alles,” vertelt ze tevreden, terwijl huisgenoot Brandon, een kakariki, vrij rondvliegt door de keukenwoonkamer. “Ik heb Brandon gekregen van mijn moeder, omdat ik me soms alleen voel.”

“Het gaat goed nu. Ik volg een opleiding tot beveiliger op het Nova College. Dat is een baan die mij goed past. Verder wil ik sterker in mijn schoenen komen te staan. Zodat jongens en meisjes geen misbruik maken van mijn goedheid.”

Vol trots stroopt ze haar mouwen op. Drie tatoeages laten zien waar Melissa haar levenskracht uit haalt. ‘Mama’, ‘La Familia’ en de namen van haar twee overleden opa’s sieren haar onderarmen. “Ik zou er graag nog één willen.” Ze laat een afbeelding op haar telefoon zien. Een artistiek droevig vrouwenhoofd, die een masker vasthoudt van haar eigen, glimlachende gezicht. ““Heel intens, maar dat is hoe het leven is. Mensen hebben twee gezichten.”

Wilt u deze Haarlemmer helpen? Stuur dan een mail naar haarlemmershelpen@haarlemsdagblad.nl met korte motivatie (drie regels) waarom u de persoon wilt helpen. Vermeld ook uw telefoonnummer.