Berlijn, eind 1990. In de stad waar de verkoelde verhoudingen tussen Oost en West een jaar eerder letterlijk beginnen af te brokkelen, lopen de spanningen in de Hansa Studios juist op. In de beroemde opnamezaal, vlakbij De Muur en geboorteplaats van legendarische albums als ’Heroes’ van David Bowie en ’Lust for life’ van Iggy Pop, is U2 bezig met de zevende studioplaat. De sessies verlopen moeizaam. Er zijn grote meningsverschillen over te te volgen muzikale koers. Drummer Larry Mullen en bassist Adam Clayton houden vast aan de traditionele rock van ’The Joshua Tree’, zanger Bono en gitarist The Edge willen de boom juist omhakken en flirten met dance, hiphop en industrial. Het is aan producer Brian Eno te danken dat de band niet implodeert én dat de band afscheid neemt van de vertrouwde sound. Niet alle fans zijn blij met de radicale koerswijziging, maar dankzij vernieuwende songs als ’Zoo Station’ (met drilboorintro), het dreigende ’The Fly’ (’It's no secret that the stars are falling from the sky’), het dansbare ’Mysterious Ways’ en kippenvelballade ’One’ worden van ’Achtung Baby’ achttien miljoen exemplaren verkocht. De audiovisueel baanbrekende Zoo TV-tour, waarin Bono met grote zonnebril en in zwart lederen outfit zich manifesteert als zijn arrogante alter ego The Fly, maakt de werelddominantie van de Ieren compleet. Beter dan dit zou het niet meer gaan worden voor U2.

Luister hier naar onze playlist The Classic Albums