Herman Broods rafelrandenrock-’n-roll | Classic Album
Elke zaterdagavond kijken we op deze plek terug op een klassieker in de pop/rock. Geïnspireerd door Spotify. Daar zie je regelmatig: ’als je dit leuk vindt, luister dan ook hiernaar’. En zo komt de nieuwe generatie terecht bij onder meer The Doors, Pink Floyd en wie dan ook. Vandaag: Shpritsz va Herman Brood & his Wild Romance uit 1978.
Shpritsz is eigenlijk een jazzplaat, zegt gitarist Dany Lademacher over deze klassieker. Herman Brood & his Wild Romance namen het album op in 1978, in de legendarische Relight Studio in Hilvarenbeek. Naast Herman Broods zang en piano en Dany Lademacher op gitaar, zijn er de ’rhythmkings’ Freddie Cavalli op bas en Cees ’Ani’ Meermans drums en zang.
Het was het tweede album dat Brood met de Wild Romance maakte, maar de eerste bezetting van de band was onvast. De eerste plaat ’Street’ verkondigde een belofte, die met ’Shpritsz’ werd waargemaakt. Nummers als ’One (of a kind)’ en ’Never enough’ hebben een jazzy inslag, maar Broodklassiekers als ’Dope sucks’, ’Doin’ it’, ’Rock & roll junkie’ en ’Skid Row’ zijn absoluut rock-’n-rollnummers. De hoes van kunstenaar Dick van der Meijden maakte het concept van de plaat - het leven aan de rafelranden - compleet.
Dit album, met de bijkans wereldberoemde single ’Saturday night’ bracht Brood op de toppen van de roem, inclusief een tournee door Amerika in 1979. ’Shpritsz’ maakte van Brood een ster, nog ver voor hij ’verschijnsel’ werd, dat zich met heel andere zaken dan muziek bezighield. Het bevat een zin die Brood tot het einde in 2001 zou blijven zingen en die een profetisch karakter had: ’When I do my suicide for you, I hope you miss me too’.