Janice is single moeder en was eigenlijk van plan nooit meer verliefd te worden. In plaats daarvan viel ze voor een man die al getrouwd is. „Ik heb aardig wat mannen gedatet en ik voelde vrijwel niks. Nu ik duizend dingen tegelijk voel, is het voor een man die ik niet kan krijgen.

Zo stom werkt liefde dus. Toen ik pas gescheiden was heb ik een tijdje getinderd. Dat leek me wel leuk na een ingedut huwelijk van acht jaar. Een beetje sjansen, een beetje dansen en misschien een nieuwe liefde. Maar wat een gezeur zeg. De een wilde het liefst meteen bij me intrekken, de volgende liet me gewoon zitten en met een andere had ik drie leuke dates, om vervolgens compleet genegeerd geworden. Maar het lastigst vond ik nog wel dat het mannen leek af te schrikken dat ik kinderen heb. Beetje raar ook. Ik ben 35. Wat verwacht je nou? Een jonge maagd? Zodra ze wisten dat ik kinderen heb, namen ze afstand.

Ik heb denk ik een half jaar op Tinder gezeten en de app daarna van mijn telefoon verwijderd. Dan maar geen sjansen of dansen. Dan maar geen nieuwe liefde. De wereld zat toch op slot en ik moet ook zeggen dat het goed voor me was. Daten na een scheiding is ook wel een beetje een vlucht voor je eigen eenzaamheid. Nu moest ik het gewoon aangaan.

Ik had het nog maar net besloten, toen ik Siem leerde kennen. Het was tijdens een wandeling met de hond. Ik ben dus zo iemand die in coronatijd een puppy heeft gekocht. Een kruising tussen iets van een beagle en nog wat. Of zoals wij zeggen: een budget beagle. Dat beestje is echt een geschenk uit de hemel. De kinderen zijn gek op hem en mijn eenzaamheid is een stuk draaglijker, nu ik ’s avonds op de bank zit met een warme knuffel naast me.

Hoe dan ook, ik liet hem uit in een natuurgebied. Op een gegeven moment kwam ik op een open stuk. Daar stond Siem. Hij gooide een bal voor zijn hond. Voor ik het wist rende die van mij er achteraan en was er eerder dan die van hem. Trots kwispelend kwam hij de bal bij me brengen. Siem kwam lachend op me afgelopen om dat ding weer van me over te nemen. We maakten even kort een praatje over puppy’s en corona.

Ik ga bijna elke zaterdag naar dat natuurgebied, meestal na de lunch. Inmiddels weet ik dat Siem dat ook doet. Het was een week of vier later dat ik hem weer tegen het lijf liep. Die pup van mij is razend nieuwsgierig en die van hem is de vriendelijkheid zelve, dus die waren al snel om elkaar heen aan het draaien. Een beetje als vanzelf liepen we daarna samen verder.

Het was gezellig. Gezelliger dan al die stomme tinderdates bij elkaar. Heel relaxed ook. Geen druk zoals bij een date. Ik had geen leuke kleren aan en niet eens make-up op. Het fijne aan wandelen is ook dat je niet tegenover elkaar zit. Dat praat zo veel vrijer. ’Volgende week weer?’, zei hij, toen we weer bij de parkeerplaats waren.

Sindsdien wandelen we elke week samen. Nu al vier maanden. Ik weet inmiddels wat hij voor werk doet, wat zijn hobby’s zijn, dat zijn vader pas is overleden… en dat hij getrouwd is dus. Hij vertelt niet overdreven veel over haar, maar volgens mij hebben ze een prima huwelijk.

Er is overduidelijk een klik tussen ons. We kunnen zo makkelijk praten en soms kijkt hij op een bepaalde manier naar me. Dan weet ik gewoon dat hij ook iets voelt. Maar het is een goede vent en ik wil geen slechte vrouw zijn, dus er gebeurt absoluut niks. Ik zou het mezelf nooit vergeven.

Ik kom er vast weer overheen. Als het problematisch wordt, neem ik echt wel afstand, maar voor nu is het fijn om hem te zien. Ik voel me goed bij hem. Lichter dan die pas gescheiden moeder, die best een beetje ploetert. Als ik dat gevoel mag houden, zou ik al blij zijn. Dan kruip ik ’s avonds op de bank wel tegen die budget beagle aan.”

Deel ook (anoniem) jouw verhaal Over Liefde. Mail naar yanaika@mediahuis.nl

Lees hier meer Over Liefde