Eigen Oekraïners eerst? | column
’Alle dieren zijn gelijk, maar sommige zijn meer gelijk dan andere’. Je kent ’m vast wel, deze uitspraak uit George Orwell’s klassieker ’Animal Farm’.
Kort gezegd komt het erop neer dat we ’op papier’ allemaal dezelfde rechten hebben, terwijl dat in de praktijk vaak niet blijkt. Iets waar ik de laatste tijd steeds vaker aan moet denken. Dat heeft ook te maken met de berichtgeving over de Russische invasie van Oekraïne en de barbaarse manier waarop mensen met een Afrikaans of Aziatisch uiterlijk worden behandeld in het belegerde land.
Treinen uitgetrokken
Onder de hashtag #AfricansinUkraine worden al langere tijd getuigenissen gedeeld van Zwarte studenten die de oorlog pogen te ontvluchten en daarbij moeten dealen met racisme van zowel burgers als beambten. Zij worden uitgescholden en bedreigd, uit bussen en treinen getrokken c.q. geduwd en weggestuurd bij grensposten. Dit alles onder het mom: ’eigen Oekraïners eerst’, zo lijkt. Verontrustend en schandalig. Ook omdat onze media hier aanvankelijk over zwegen. Hebben ze deze hashtag al die dagen gemist of vonden ze de berichten simpelweg niet nieuwswaardig?
Stelselmatig
Stel dat het om Europeanen of Amerikanen zou gaan? Zouden pers en politiek dan net zo terughoudend zijn geweest? In de talkshows en nieuwsprogramma’s wordt ruimhartig aandacht besteed aan het menselijk leed rond de oorlog, maar ook hier blijft het onderwerp vooralsnog onbesproken. Mocht er ook maar een enkel Zwart of Aziatisch persoon aanschuiven bij Eva, Margriet, ’Op1’ of ’WNL op zondag’ om aandacht te vragen voor de situatie van een vluchtend kind of familielid dat stelselmatig met racisme en agressie werd geconfronteerd? Was er ook maar één deskundige of politicus die hier een kritische vraag over stelde of kreeg?
In onderstaande video spoel je naar minuut 1,12 voor het item over Afrikaanse studenten:
Hier staat ingevoegde content uit een social media netwerk dat cookies wil schrijven of uitlezen. U heeft hiervoor geen toestemming gegeven.
Voor mens en dier
Ondertussen zetten vrijwilligers, de culturele sector, Giro555 en wie al niet meer zich onverdroten in voor de Oekraïense Oekraïners. Acties worden op touw gezet, wetten aangepast en grenzen geopend. Let wel: voor mens en (huis)dier. Hoe tof zou het zijn als we met eenzelfde eensgezindheid achter andere bezette landen zouden staan? Als we allen die van huis en haard zijn verdreven een warm welkom zouden geven? Als eenieders lot ons in gelijke mate ter harte zou gaan? Eenieder die in nood verkeert, verdient compassie en menselijkheid. Alle vluchtelingen zijn gelijk. George Orwell ten spijt.
Hier staat ingevoegde content uit een social media netwerk dat cookies wil schrijven of uitlezen. U heeft hiervoor geen toestemming gegeven.