Nancy en Menno zijn zwaar verliefd. Dat ze collega’s zijn, maakt het wat ingewikkeld. „Onze werkgever is pertinent tegen relaties op de vloer. Als het uitkomt, moet zeker één van ons hier weg.

Menno en ik werken al jaren met elkaar. Ik heb hem altijd leuk gevonden en ik denk dat hij van het begin af aan mijn lievelingscollega is geweest, al was ik niet meteen verliefd. Hij is ook waanzinnig knap trouwens en ik vind hem heel sexy in zijn pakken, maar de verliefdheid kwam pas toen we thuiswerkten.

Ik vond het zwaar, die eerste tijd in lockdown. Ik was single, bijna alleen nog maar met mijn werk bezig en maakte geen onderscheid meer tussen mijn werkplek, mijn eetplek en mijn hangplek. Ik leefde bijna volledig op de bank. Mijn collega’s zag ik alleen nog online en ik merkte dat ik ze miste. Gewoon de gekkigheid en de gesprekken tussendoor. Even gauw wat vragen over het werk en dan meteen een beetje gezelligheid. Dat ging volledig verloren in al die stomme Zoomgesprekken. Het viel me ook op dat de meeste collega’s kinderen hadden en vaak een partner die ook thuiswerkte. Ze waren constant druk en wilden zo snel mogelijk weer verder. Ondertussen wilde ik het liefst na een meeting nog even blijven hangen.

Ik werkte in die tijd vaak tot laat, gewoon omdat ik niks beters te doen had. Op een avond schreef ik een mail naar een paar collega’s, waaronder Menno. Volgens mij was het al na twaalven. Menno reageerde vrijwel meteen. ’Hé, jij ook nog wakker?’, schreef ik terug. ’Yep’, was zijn antwoord. ’Je moet toch wat.’ Daaruit ontstond een gesprekje dat verschrikkelijk fijn was. Het ontroerde me. Ergens 20 kilometer verderop zat mijn lievelingscollega zich net zo ellendig te voelen als ik. Tijdens de Zoommeetings leek hij opgewekt als anders, maar nu bleek dat hij zich kapot verveelde.

Vanaf dat moment mailden en appten we vaker. Tussen de werkmails door, checkten we bij elkaar hoe het ging en sleepten elkaar een beetje door de dagen. We leerden elkaar in korte tijd veel beter kennen dan in alle jaren ervoor en ik begon steeds meer uit te zien naar zijn berichtjes. Ik voelde dat ik verliefd op hem werd en dat dat bijzonder welkom was. Die saaie, lange dagen waren eindelijk niet saai meer.

Ik durfde niet uit te spreken wat ik voelde. Het was een rare situatie. De kans dat deze verliefdheid - pats boem - over zou zijn als alles weer normaal was, leek me aanwezig. Bovendien zijn we collega’s en had ik geen idee hoe hij dit beleefde. Inmiddels weet ik dat hij grote moeite moest doen geen avances te maken.

Op een gegeven moment werkten we samen aan een project en stelde Menno voor om een keer af te spreken. We wisten van elkaar dat we verder bijna niemand zagen en we snakten allebei naar bezoek. Die ochtend gooide ik mijn joggingbroek in de was, trok wat knaps aan en stond nog net niet achter de voordeur te wachten op zijn komst. Ik ben er nog steeds niet helemaal uit wat er toen gebeurde, maar op het moment dat we elkaar zagen, vielen we elkaar in de armen. Twintig minuten later bekende hij verliefd op mij te zijn en zat ik met een rood hoofd toe te geven dat ik ook op hem was. Toen zoende hij me. Beste kus ooit.

We hebben maanden in het geheim verkering gehad, maar inmiddels moeten we weer naar kantoor en dat maakt het een stuk lastiger. Als we ’s nachts bij elkaar zijn geweest, vertrekken we tien minuten na elkaar van huis en op het werk spelen we de collega’s na die we vroeger waren. Soms kust hij me stiekem in mijn nek als we even met z’n tweeën zijn. Ik moet dan altijd lachen omdat het een beetje boevig voelt, maar het is best gevaarlijk.

Menno is dan ook op zoek naar een andere baan. We hebben allebei een goede functie, dus geen van ons wil zomaar weg, maar we weten ook dat we dit niet kunnen blijven doen. Ik hoop dat we het nog heel even kunnen rekken. Daarna schreeuw ik van de daken hoe gek ik op hem ben.”

Deel ook (anoniem) jouw verhaal Over Liefde. Mail naar yanaika@mediahuis.nl

Lees hier meer Over Liefde