Al had de voorvrouw van de radicale partij Rassemblement national gewonnen, dan had de Europese eenheid groot gevaar gelopen. Le Pen is om fatsoenlijk over te komen de laatste tijd vaak van standpunt veranderd, maar in de basis is zij antiglobalistisch.

Vriendin van Poetin

Ze is tegen de NAVO en tegen de EU. Ze is tegen de opvang van vluchtelingen en tegen de komst van buitenlandse arbeidskrachten waarop een sterk vergrijzend Frankrijk leunt. Ze heeft geld uit Rusland geaccepteerd om haar partij uit te bouwen en heeft in het verleden vaak geflirt met de Moskouse machthebber. Ze noemde de Europese vriend van Poetin, de Hongaarse president Viktor Orban, een ‘vrijheidsstrijder’. Als Le Pen had gewonnen, had Le Poetin in het Elysée gezeten.

Een machtswissel zou van Frankrijk een onvoorspelbaar land hebben gemaakt. Een land dat de Frans-Duitse as, waarop de Europese Unie voortbeweegt, om zeep had geholpen. Een ontwikkeling op het slechts denkbare moment, omdat Europa voor de grootste uitdagingen in tijden staat: het bedwingen van een agressief Rusland, het vergroenen van de economie en Europese samenwerking in het algemeen. Stuk voor stuk punten waarover Le Pen diametraal anders denkt dan de meerderheid van haar politieke collega’s op het continent.

Op meerder fronten aangevallen

Er wordt door de Brexit, de verkiezing van Trump, het slopen van vrije media in Hongarije en het afbreken van de rechtsstaat in Polen gesproken over een crisis waarin het democratische Westen zich zou bevinden en dit weekend kwam het in Frankrijk tot een climax.

De wereldwijde macht van het Westen wordt op meerder fronten aangevallen. In het oostelijk deel van Europa op het slagveld en in andere delen van het continent wordt de thuisbasis, de democratische rechtsstaat, bedreigd. Oekraïne zal de slag om de Donbas moeten winnen en middenpartijen zullen de slag om de kiezer moeten winnen. Het eerste beslissende gevecht is dankzij Macron gewonnen, het vrije Westen staat 1-0 voor.

Reageren?

r.hazenoot@mediahuis.nl