„Het is geen schande om van deze ploeg te verliezen. Ik ben vooral trots dat we ons de afgelopen weken uit de problemen hebben gespeeld”, vertelde trainer Ronald Dooijeweerd, die na vier winstpartijen dus weer eens verloor met zijn ploeg.

Toch had Velsen de openingsgoal kunnen maken na een puike voorzet van Daniel Zuiverloon. Nu werd het 1-0 uit een stilstaand spelmoment. Ook voor de 2-0 kreeg Velsen een kans. Tim Groenewoud stond helemaal vrij maar Ayrton Dol raakte de bal niet goed. In de omschakeling ontstond een corner die kort werd genomen en het was weer raak.

„Twee dode spelmomenten. Dat gebeurt ons niet vaak dat we op die manier treffers tegenkrijgen.”

Noodgedwongen moest Velsen in de rust wisselen. Bruce Ket vanwege een schouderblessure en Richie Agyapong met een hamstringblessure. De intensiteit was er niet en een beetje vermoeidheid speelde mee. Dol was te gehaast en verspeelde een mogelijkheid. „Dat was het juiste moment geweest. Daarna viel de 3-0 en was het over.”

Sandro Staal, overgekomen van AFC’34, maakte zijn debuut. „Een geweldige overwinning voor hem na een langdurige knieblessure. En dankzij hem werd het nog 3-1. Een franje voor zijn optreden en met een verre ingooi verraste hij de verdediging van Purmersteijn. Wij wisten ook niet dat hij zo ver kon gooien.”

In het restant volgde wat plaagstootjes door opportunistisch spel. „Alleen hadden we de 4 of 5-1 ook om de oren kunnen krijgen. Zij misten aardig wat kansen.”