„Dit onderzoek laat zien dat deze bedrijven op ramkoers liggen met het klimaat en klimaatafspraken bij lange na niet halen”, vat directeur Donald Pols van Milieudefensie het groengehalte van het bedrijfsleven samen. Zoals het er nu voorstaat gaat geen enkel bedrijf erin slagen de gewenste 45 procent CO2-reductie te halen die nodig is om de opwarming van de aarde te ’beperken’ tot 1,5 graad. Gemiddeld stokt de reductie op nog geen 20 procent. Je krijgt het er warm van. Bloedheet eigenlijk.

De mate waarin de bedrijven een loopje nemen met de klimaatdoelstellingen varieert. Tata Steel doet het matig, maar steekt nog positief af bij AkzoNobel. Beide schieten echter tekort. De plannen om te reduceren zijn niet transparant genoeg, meent Milieudefensie. Maar bedroevender is de uitvoering. Geen enkel bedrijf scoort hierop een voldoende. Onaanvaardbaar vindt Pols: ,,De klimaatcrisis vraagt om concrete en haalbare plannen. De tijd van groene praatjes is voorbij, het gaat nu om de uitvoering.’’

Intussen staan deze bedrijven wel in de rij om subsidies aan te vragen om ’verdere vergroening’ te realiseren. De Klimaatindex van Milieudefensie toont vooral aan dat voorzichtiger moet worden omgesprongen met die miljardensteun. Zolang niet duidelijker is hoe het geld besteed wordt en of dat ook daadwerkelijk effect zal sorteren, kan het geld beter besteed worden. Aan kleinere maar bewezen effectieve investeringen van particulieren in duurzame energiemaatregelen bijvoorbeeld.

Het eerste rapport van de 29 heetste bedrijven van Nederland is middelmatig tot slecht. De meeste bedrijven beloven meer dan ze waar maken. Ze zijn groen alsof. En daarmee falen ze niet alleen zelf, ze laten vooral ons en volgende generaties zakken als een baksteen.