Er zijn weinig onderwerpen die aan de toog of in een verjaardagskringetje zo vurig over de tong gaan als de auto. Nou goed, de gasnota staat nu even met stip op één -iedereen kent wel een oma van een buurman die in de kou komt te zitten en dat zeurt zo lekker weg bij een biertje.

Maar als het gesprek stilvalt is daar altijd nog de heilige koe.

Kwartje van Kok

Want verdikkeme, met een lapje van honderd red je het niet meer bij pomp tegenwoordig, nee. Let op, dan begint er steevast eentje over het kwartje van Kok, want dat was het begin van alle ellende hè. Ja nee, in de stad niet hoor, maar op de snelweg haalt-ie zéker een op zestien. En de grote beurt viel dit jaar belachelijk duur uit, maar hij rijdt weer als een zonnetje hoor op z’n nieuwe sloffen, dat dan weer wel. O, en die schade van laatst met dat betonpaaltje weet je nog, man man, daar gáát je no-claim.

Geklets in de kroeg

Zaniken zijn we goed in, maar het babbelt minstens zo fijn als mensen dol zijn op hun bolide. Vraag ze naar hun eerste auto en ze steken bijna altijd een gelukzalig verhaal op, ook al was het brik onbetrouwbaar en hing er een dubieus luchtje in. Je kunt van je auto houden.

Het is daarom begrijpelijk dat het moeilijk afscheid nemen is. Zelfs als er geen bezwaren zijn om dat wel te doen. Sentiment is één ding, maar ook zeker het oordeel van anderen (en het bijbehorende geklets in de kroeg). Autorijden is de norm, ga maar na, u denkt er iets bij als iemand geen auto heeft. U voelt er iets bij als het om uw eigen auto gaat. Ik ook.

Nog even niet

Gek genoeg mis ik nog het meest dat moment na het parkeren. De radio springt uit en je hoeft nog even de wereld niet in. Stilte. Zo konden soms minuten voorbij gaan voordat ik het portier opende. Nog even niet naar die verjaardag, nog even niet horen wie welke auto met uitgebreid optiepakket heeft gekocht.

Ze kamde haar haar met een vork

In plaats daarvan zoek ik nu naarstig naar mijn ov-chipkaart of fietssleutel voor ik ergens aan kom (beide altijd kwijt). Enfin, ik zag wel dertig kleine ezeltjes langs het fietspad en een vrouw in de trein die haar haar kamde met een vork. En dat is ook een verhaal.

Reageren? Mail naar info@haakvrouw.nl

Lees ook: Anouk Haakman doet vrijwillig haar Fiat 500 weg. Wat bezielt me, vraagt ze zich soms af | column Anouk autoloos

Lees ook: De auto is de deur uit. Het levert Anouk een slordige 300 euro per maand op. Ongeveer | column Anouk autovrij